کد مطلب:30391 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:20

گنجینه پرسمان » اعتقادات

علامتهاي قيامت را بيان كنيد.

قيامت چون حادثه هولناك و عظيمي است، نميتواند بدون وجود نشانهها و مقدماتي آشكار شود. نشانههاي آن نيز از جهتي دهشتناك و هولانگيز است. عقل از فهم و تلقي قيامت و حوادثي كه همراه آن است، درك درستي ندارد (اگر چه ميتواند اصل معاد را ثابت كند) پس بايد مراجعه كرد و در اين زمينه نقلي محكم و قويتر از قرآن و احاديث وجود ندارد.

قرآن در بيان علامتهاي قيامت در آغاز به منزلگاههايي اشاره كرده است كه با پيدايش آنها قيامت آغاز ميشود. عصر اسلام و ختم نبوت، آخرين دوره زندگي و حيات بشر روي كره خاكي است و نشانهاي از قيامت و نزديك بودن آن است: آيا آنها جز اين انتظاري دارند كه قيامت ناگهان برپا شود، (آن گاه ايمان آورند) در حالي كه هم اكنون نشانههاي آن آمده است.

سوره محمد (47) آيه 18.

پيامبر گرامي اسلام9 فرمود: بعثت من و قيامت مانند اين دو است و اشاره به دو انگشت مباركش كرد و انگشت سبابه را با انگشت وسط در كنار يكديگر قرار داد. مقصود حضرت از بعثت خود و قيامت، بيان پيام قرآن، ج 6، ص 23.

فاصله زماني بسيار نزديك از وقوع رستاخير است.

هنگام برپايي قيامت وقوع سه علامت حتي است:

1 - حوادثي كه قبل از پايان جهان محقق ميشود.

2 - حوادثي كه در آستانه پايان جهان پديدار ميشود.

3 - حوادثي كه در آغاز رستاخير و بازگشت به حيات مجدد ايجاد ميشود.

يكي از حوادث قبل از قيامت، بعثت آخرين پيامبر است كه بيان شد.

و از ديگر نشانههاي پايان يافتن اين عصر دودي است كه در آسمان ظاهر ميشود. قرآن ميفرمايد: منتظر روزي باش كه آسمان دود آشكاري پديد آورد.

سوره دخان (44) آيه 10.

يكي از اصحاب پيامبر از معناي دخان (دود) سؤال كرد، حضرت فرمود: دودي است كه بين مشرق و مغرب را پر ميكند و چهل شبانه روز باقي ميماند اما مؤمن حالتي شبيه به زكام به او دست ميدهد و كافر همچون مستان خواهد بود و دود از بيني و گوشها و پشت او بيرون ميآيد.

پيامبر قرآن، ج 6، ص 27.

حوادثي كه جهان با آن پايان مييابد:

1 - كوهها بعد از مقدماتي متلاشي ميشود.

كوهها در ابتدا به لرزه درميآيند (سوره مزمل، آيه 14) بعد از جا كنده ميشوند (سوره حاقه، آيه 14) سپس به حركت درميآيند (سوره طور، آيه 10) و در هم كوبيده ميشوند (سوره حاقه آيه 14) آن گاه به صورت تودهاي از شنهاي متراكم درميآيند (مزمل، آيه 14) بعد به صورت گرد و غبار پراكنده ميشوند (سوره واقعه آيه 6 و 5).

2 - درياها برافروخته و منفجر ميشوند: آن زمان كه درياها منفجر گردد (سوره انفطار آيه 3) در آن هنگام كه درياها برافروخته شود (سوره تكوير، آيه 6)

3 - زلزلههاي عظيم و ويرانگر: زلزلههاي بي سابقه و عظيمي تمام كره خاكي را به لرزه درميآورد، همه چيز در هم ريخته و از بين ميرود و تمام انسانها در لحظهاي كوتاه مدفون ميشوند: اي مردم! از پروردگارتان بترسيد و پرهيزگاري پيشه كنيد كه زلزله رستاخير مسئله مهمي است.

سوره حج.

4 - تاريك شدن خورشيد و ماه و ستارگان: در آن هنگام كه خورشيد در هم پيچيده شود و در آن هنگام كه ستارگان بي فروغ شوند.

سوره تكوير، (81) آيه 2 و 1.

شكافتن آسمان:

يكي ديگر از علايم قيامت، شكافته شدن آسمان و كرات است:

در آن هنگام كه آسمان شكافته شود.

سوره انشقاق (84) آيه 1.

و اما مرحله آخر در قيامت، حوادثي است كه بعد از اتمام دو مرحله قبل پديد ميآيد: وعده الهي در آن روز تحقق مييابد كه اين زمين به زمين ديگر و آسمانها (به آسمانهاي ديگر) مبدّل ميشود و انسانها در پيشگاه خدا ظاهر ميگردند.

سوره ابراهيم (14) آيه 48.

بعد از حوادثي كه به دنبال آن جهان متلاشي ميشود، اينك نوبت انسانها است كه وارد صحراي محشر شده، ميبايست ثمره اعمالي را كه در دنيا ميدهند انجام ميدادند، مشاهده كنند.

براي دست يابي به توضيحات مفصّل در مورد مباحث مربوط، معاد و قيامت به كتاب پيام قرآن، جلد 5 و 6 مراجعه شود.